«Δεν θέλω να σου πώ γιατί θα φωνάξεις». 8 τρόποι για να μην χάνεις πια τον έλεγχό σαν μαμά!

 

Πόσες φορές σας έχει τύχει ενώ ετοιμάζεστε το πρωί για τη δουλειά και βιάζεστε να τύχει να χυθεί το γάλα του;  Ή όταν πρέπει να πάτε κάπου, κάτι να έχει χαθεί πολύ σημαντικό και να πρέπει να βρεθεί ΤΩΡΑ…; Ή να έχεις πει κάτι τόσες φορές και να νιώθεις οτι κανείς δεν σε άκουσε;

Και είναι ίσως κάτι τέτοιες στιγμές που έχεις γίνει γονέας και καταλαβαίνεις ότι απο εδώ και στο εξής δε θα γίνεται πάντα να είσαι στην ώρα σου και επίσης δεν είναι εύκολο να είσαι βούδας σε όλα…

Και ναι, μπορεί να συμβεί να χάσεις τον έλεγχο και να θυμώσεις, και να φωνάξεις….κι ας έλεγες οτι «εγώ ποτέ δεν θα γίνω σαν αυτές τις μαμάδες που φωνάζουν».

Όλα αυτά μέχρι που μια μέρα ο γιος μου ήθελε να μου πει κάτι αλλά τελικά μου είπε πως άλλαξε γνώμη και δεν θα μου το έλεγε…’Οταν τον ρώτησα τον λόγο για τον οποίο άλλαξε γνώμη μου είπε πολυ απλά οτι δεν ήθελε να αρχίσω να φωνάζω…και εκει άλλαξαν όλα.

Απο εκείνη την ημέρα έψαξα και βρήκα τρόπους όχι να μην θυμώνω (γιατί αυτό δεν γίνεται ), αλλά να μάθω να διαχειρίζομαι καλύτερα τον θυμό αυτό πριν φτάσει στην φάση της έκρηξης. Οπότε, εκτός απο το να μετράω μέχρι το 10 έγραψα κάποιους τρόπους που ίσως σας βοηθήσουν να μην χάσετε τον έλεγχο σαν γονιός και να το χειριστείτε καλύτερα:

Φανταστείτε οτι κάποιος σας βλέπει ενώ είστε με τα παιδιά σας. Ειλικρινά θα παρατηρήσετε πόσο διαφορετικά θα συμπεριφέρεστε. Ξαφνικά θα μοιάζεται με τις «μαμάδες των διαφημίσεων» και θα μιλάτε με ηρεμία, θα εκπέμπετε σιγουριά, σταθερότητα και ασφάλεια.

-Προσποιηθείτε πως δεν είναι το παιδί σας και είστε η δασκάλα του. Πώς θα του μιλούσατε; Θα φωνάζατε με αυτόν τον τρόπο στον μαθητή σας;

-Γίνε η δασκάλα, όχι αστυνομικός κανόνων...Εξήγησε τι ακριβώς περιμένεις από αυτόν/αυτήν και εξηγησέ του/της το γιατί. Το να κάτσεις να εξηγήσεις πώς νιώθεις και να κάνεις μια όμορφη συζήτηση μαζί του ίσως αποφέρει πολλά θετικά που δεν θα το περίμενες.

-Αναγνώρισε πότε θα είσαι έτοιμη να χάσεις τον έλεγχο και σταμάτα το. Κάνει φασαρία; Bλέπεις τα παιχνίδια να απλώνονται και σε πιάνει τρέλλα; Δεν μένει χρόνος για σένα; Προσπάθησε να το αναγνωρίσεις και να το διορθώσεις οσο μπορείς ώστε να μην φτάσεις στο γνωστό σημείο θυμού και απόγνωσης. Πολλές φορές μικρά πραγματάκια είναι αυτά που δημιουργούν την μεγάλη έκρηξη.

-Μίλα με ηρεμία αντί να φωνάζεις. Όσο πιο σιγά, ήρεμα και σταθερά μιλάς στο παιδί σου, τόσο μεγαλύτερη επιρροή θα έχουν τα λόγια σου και σίγουρα θα ακουστούν περισσότερο.

-Δώσε στον εαυτό σου χρόνο και χώρο. Μόλις δείς οτι πάει να σε πιάσει αυτός ο ανεξέλεγχτος θυμός και πας να εκραγείς, πήγαινε στο διπλανό δωμάτιο ή βγες λίγο έξω στη βεράντα να χαλαρώσεις και μπες μετά απο λίγα λεπτά να αντιμετωπίσεις αυτό που συμβαίνει.

-Ξεκούρασου! Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο αυτό όταν είσαι γονιός προσπάθησε να το κάνεις για να μην είσαι ευέξαπτη. Εχεις παρατηρήσει πόσο γκρινιάρικα γίνονται τα παιδιά όταν είναι κουρασμένα; Γιατί λοιπόν αυτό να μην ισχύει για τους ενήλικες;

-Κάνε κάτι για σένα αποκλειστικά. Κάτι που σε κάνει να νιώθεις όμορφα και να βρίσκεις τον εαυτό σου, Βάλτο στο πρόγραμμα σου. Οταν έχεις κάνει κάτι που σε ικανοποιεί και σε ολοκληρώνει σίγουρα έχεις πολύ καλύτερη διάθεση απέναντι στους άλλους.

Ναταλί Σαμπά

Παιδοψυχολόγος-Παιγνιοθεραπεύτρια