Κάθε βράδυ, λίγο πριν κοιμηθεί, αφου διαβάσουμε το παραμύθι που θα διαλέξει, έχουμε μια ρουτίνα, μια ρουτίνα που πιστεύω πως λειτουργεί με έναν μαγικό τρόπο για να συνδεθούμε συναισθηματικά μετά απο μια δύσκολη μέρα.
Του κάνω πάντα τρείς ερωτήσεις. Πάντα ίδιες. Πάντε με την ίδια σειρά. Και πάντα με τον ίδιο ήχο φωνής…
- Τί σε έκανε σήμερα να χαμογελάσεις;
- Τί σε έκανε σήμερα να στεναχωρεθείς;
- Tι καινούριο έμαθες σήμερα;
Oι ερωτήσεις αυτές ,αν και απλές, κρύβουν μέσα τους έναν ολόκληρο κόσμο για το παιδί μου. Μέσα απο αυτές του δίνετε η ευκαιρία να ανατρέξει στην μέρα του και να επιλέξει με το συναίσθημα, να παρατηρήσει με το συναίσθημα και να νιώσει.
Έχει την ευκαιρία να ανοίξει την καρδιά του και να γελάσει ή να χαμογελάσει με όσα τον κάνανε χαρούμενο, να σοβαρέψει με όσα τον στεναχώρησαν και να νιώσει περήφανος για όσα είχε μάθει.
Ερχόμαστε πιο κοντά και συνδεόμαστε ουσιαστικά. Τον γνωρίζω όλο και καλύτερα και κατά κάποιον τρόπο μου δίνετε η ευκαιρία να ακούσω τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του.
Μέσα απο όλο αυτό μοιραζόμαστε κάτι τόσο σημαντικό για τη σχέση μας.
Μαθαίνει να λειτουργεί με ενσυναίσθηση και να μιλάει για το εσωτερικό του κομμάτι απο μικρός.
Μαθαίνει πώς να επικοινωνεί, πώς να κάνει μια ολοκληρωμένη συζήτηση, πώς να μοιραστεί τα όσα σκέφτεται και νιώθει και πως όλο αυτό είναι για να νιώθουμε καλύτερα, να βγάζουμε όσα έχουμε μέσα μας και ότι μας απασχολεί να το συζητάμε με κάποιον δικό μας. Η αίσθηση της ασφάλειας που αποκτάει ένα παιδί , η εμπιστοσύνη και όλο αυτό το μοίρασμα βοηθάνε μια οικογένεια να κρατήσει ανοιχτή την επικοινωνία κάτι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη της δυναμικής ενός παιδιού.
Ναταλί Σαμπά
Παιδοψυχολόγος-Παιγνιοθεραπεύτρια