Αμυγδαλιά στην τάξη

Ο πίνακας  “Ανθισμένα κλαδιά Αμυγδαλιάς” του  Β.Β.Γκονγκ στάθηκε πηγή έμπνευσης για τα δικά μας εικαστικά έργα.   

Χειμώνας ακόμη, και δεν πάει πολύς καιρός που μιλούσαμε για τα ζώα που βρίσκονται σε χειμερία νάρκη.
Παρόλ’ αυτά, σε μία από τις εξωτερικές εξορμήσεις μας, συναντήσαμε τα πρώτα ανθισμένα κλαδάκια αμυγδαλιάς.
Αυτό στάθηκε αρκετό για να έρθει μια γλυκιά ανοιξιάτικη μυρωδιά στην τάξη του νηπιαγωγείου. Με έμπνευση λοιπόν από αυτή την αίσθηση, εμπλέξαμε αυτό το υπέροχο δέντρο-προάγγελο της άνοιξης- στις δράσεις μας.

Επεξεργαστήκαμε διάφορες τεχνικές για να παρουσιάσουμε εικαστικά την αμυγδαλιά. Αρχικά, δουλέψαμε ομαδοσυνεργατικά για να φτιάξουμε ένα ταμπλό. Προκειμένου να ενισχύσουμε την παρατηρητικότητα  και την λεπτή κινητικότητα στα παιδιά, σχεδιάσαμε με λαδοπαστέλ ένα-ένα φυλλαράκι.

Στη συνέχεια τα παιδιά δούλεψαν ατομικά, έχοντας τη δυνατότητα να πειραματιστούν περισσότερο. Η αμυγδαλιά παρέμεινε μεν ως κεντρικό θέμα των έργων μας, αλλά τώρα κάθε μέλος της ομάδας μας μπορούσε να… παίξει με το χρώμα, και φυσώντας το σαν… ελαφρύ βοριαδάκι έφτιαξαν τις ατομικές τους συνθέσεις.

Συμπεριλάβαμε στις δραστηριότητές μας τον μύθο της αμυγδαλιάς:

Στην Ελληνική μυθολογία, συναντάμε μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν η κόρη ενός βασιλιά της Θράκης.

Η Φυλλίδα λοιπόν αγάπησε  τον Δημοφώντα, τον γιο του Θησέα που είχε βρεθεί στα μέρη της όταν γύριζε με το καράβι του από την Τροία.

Η Φυλλίς έμεινε στον τόπο που έγινε ο γάμος τους περιμένοντας τον αγαπημένο της για πολλά χρόνια, μέχρι που οι Θεοί την μεταμόρφωσαν σε δέντρο, σε αμυγδαλιά.

Αυτή την όμορφη ιστορία δραματοποιήσαμε παίζοντας με τις εκφράσεις και τα συναισθήματα που μας δημιουργήθηκαν ακούγοντας παράλληλα μελοποιημένο το υπέροχο ποίημα του Γ. Δροσίνη «Ετίναξε  την ανθισμένη αμυγδαλιά».